Падтрымаць каманду Люстэрка
Беларусы на вайне
  1. «Не здзіўляе іх учынак. Палохае рэакцыя дарослых». Меркаванне пра скандал з падлеткамі, якія паказалі сярэдні палец салюту
  2. «Это была сковородка, меня ударили ей по ягодицам». Поговорили с парой, которую на годы разлучили из-за фото с марша
  3. Неафіцыйным заданнем было «трахацца за радзіму». Расказваем пра цынічную аперацыю спецслужбаў, якая ламала жаночыя лёсы
  4. Улады хочуць запусціць чарговую базу звестак пра насельніцтва, да якой сілавікі атрымаюць кругласутачны доступ. Парламент зацвердзіў новаўвядзенне
  5. Калі Пуцін прыедзе: Зяленскі назваў дзве ключавыя тэмы магчымай сустрэчы ў Стамбуле
  6. Улады прыдумалі новаўвядзенне, здольнае адбіць у вас жаданне павышэння зарплаты
  7. Зяленскі прыляцеў у Анкару, Пуцін у Турцыю не паедзе, Трамп — не вызначыўся
  8. Ёсць пенсійная праблема, якую сілавікі вырашылі для сябе ў 2020-м, хоць Мінпрацы «пратэставала». Іншым не так пашанцавала — яшчэ актуальная
  9. Путин утвердил состав делегации России для переговоров с Украиной в Стамбуле
  10. «Наша Ніва»: Памерла 45-гадовая экс-палітзняволеная Тамара Каравай. Летась яна была вызваленая па памілаванні
  11. Улады папросяць яшчэ дзевяць краін выдаваць беларусаў, якія расшукваюцца на радзіме
  12. Россия ускоренными темпами наращивает свою военную группировку, несмотря на значительные потери в Украине. В ISW рассказали, с какой целью
  13. «Путин устраивает кровавые бани — это поменяло позицию Трампа». Автор книги о Зеленском в интервью «Зеркалу» — про переговоры в Турции
  14. Без песень Меладзэ і ў форме: як пройдуць выпускныя ў школах і дзіцячых садках
  15. Чыноўнікі хочуць павялічыць падатковую нагрузку. Каго гэта можа закрануць
  16. Навальніцы і замаразкі. Сіноптыкі расказалі пра неспрыяльныя з'явы, якія нас чакаюць
  17. Чыноўнікі працягваюць пазбаўляць магчымасці працаваць праз «палітыку». Яны вырашылі ўвесці абмежаванні для чарговых работнікаў


Один из основателей проекта «Учитель для Беларуси» Дмитрий Макарчук когда-то работал учителем беларусского языка в сельской школе, позже — в Лицее БГУ (когда он еще не носил имя Феликса Дзержинского), а теперь живет за границей и работает в IT. Ведущая подкаста о работе и карьере «Праца-ваца» Татьяна Демчук спросила у Макарчука, какой совет он бы дал сегодняшним школьникам и школьницам, если бы они его спросили о выборе будущей профессии.

Изображение носит иллюстративный характер. Фото: shutterstock.com
Изображение носит иллюстративный характер. Фото: shutterstock.com

Макарчук ответил, что в первую очередь его совет касается взрослых. Именно им нужно понять, что мир постоянно меняется и не стоит на месте, поэтому давить на ребенка со своим мнением о выборе профессии порой может быть просто бессмысленно.

— Тое, што для цікава для дарослых, не будзе цікава дзецям і — пакуль — не будзе ім зразумела. Наш чалавечы свет у дваццаць першым стагоддзі абсалютна непрадказальны, — говорит Макарчук. И приводит пример: — Я ў сваім дзіцячым садку не мог ведаць пра існаванне прафесіі data scientist (аналитик данных. — Прим. ред.), таму што такой прафесіі не існавала. Магчыма, [толькі] у нейкіх там разумных дзядзек у Амерыцы. Але я — Дзіма, які жыў у Малінаўцы ў Мінску, і маці працавала ў аддзеле кадраў. На маім даляглядзе не было такіх прафесій.

Таким образом, считает экс-преподаватель, сегодня невозможно говорить с уверенностью о том, какие профессии будут востребованы через 50 лет. По словам Макарчука, если он сейчас скажет своему ребенку выбрать профессию программиста, потому что через десять лет у него будут деньги, то даже это будет неправдой.

— Таму што ўжо ўсе large language models (нейронные лингвистические сети, ChatGPT — одна из них. — Прим. ред.) робяць нармальны код. Але ён будзе лепш, — предупреждает Макарчук. — І гэта значыць, што распрацоўшчык ужо не зможа гарантаваць сабе працу.

Экс-преподаватель привел еще один пример: если бы он разговаривал с ребенком 100−200 лет назад, то предложил бы ему стать кузнецом. Такой специалист был нужен в каждой деревне: проржавела лопата, понадобились ворота — со всем шли к нему. А сейчас много людей много денег таким ремеслом не заработают.

— Прафесіі нараджаюцца і паміраюць, гэта нармальна. Так было, так ёсць і так будзе, — уверен Макарчук. — Нейкія «стэрэатыпныя бацькі» кажуць, маўляў, вось дзіцёнак сядзіць круглыя суткі у сваім камп’ютары, а потым кажа, што будзе камп’ютаршчыкам. Ну і няхай. Вы бачылі, колькі кіберспартоўцы зарабляюць? Вы бачылі тыя лічбы? Вы бачылі, чым яны займаюцца і чым зарабляюць на жыццё? <…> Няхай займаюцца тым, што падабаецца.

Эту же мысль, по мнению Макарчука, важно вложить в детей.

— Я б ім сказаў: не важна, кім вы будзеце працаваць. Абсалютна не мае ніякага значэння, — говорит экс-преподаватель. — Важна, што будзе навокал. Важна, што будзе вас знутры. З якім настроем вы будзеце ісці на гэтую працу? Да якіх людзей вы будзеце [прыходзіць на працу], якія людзі будуць у вас дома, ад якіх вы будзеце сыходзіць? І што галоўнае, да якіх вы будзеце туды вяртацца? Чым канкрэтна займацца? Займайцеся тым, чым вам падабаецца вось тут і цяпер.

Дмитрию Макарчуку сейчас 33 года. После школы он поступил на факультет журналистики БГУ, учебу на котором бросил меньше чем через три курса. Позже он заочно отучился в Литовском университете образовательных наук, работал преподавателем беларусского языка в школе агрогородка Жилихово, а потом — в Лицее БГУ.

В 2021-м уехал в вынужденную эмиграцию, где сперва работал менеджером по развитию потенциала сотрудников, а потом переучился на аналитика данных. После долгого поиска работы за границей по этой специальности (Макарчук получал отказы из-за беларусского паспорта и отсутствия при этом опыта в сфере) устроился в техподдержку IT-компании.